gary

1) Goýun, geçi we ş. m. mallaryň dyzy bilen toýnagynyň aralygy, injik.

∙ Guýrugy küle, erinlek köpek Meleguşuň ýanynda garysyny ýassanyp, güne meýmiräp ýatyrdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

∙ Atyň ahyrynyň bärisinde iki garysyny ýassanyp ýatan köpek jabjynyp üýrdi-de günbatara tarap ýüzlendi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

∙ Bir syhly yzyna garanjaklaýan Çerkez, möjegiň uzyn-uzyn palanlyny, iň soňunda garysyny ýassanyp galanyny saýgardy. (B. Kerbabaýew, Yhlasa-Myrat)

2) Ýarym gulaja barabar ölçeg birligi.

∙ Telpek geýip, töwereginden bäş-alty gary bizi aýla. («Görogly» eposy)

◊ garyňa daýanmak — Öz gaýaratyňa daýanmak, özüňe gerek işi özüň etmek, her bir zada özüň hötde gelmek.

∙ Kakaň hem kakaň welin, öz garyňa daýanmak gerek. («Tokmak» žurnaly)

◊ garyňa galmak — Ýatan ýeriň den çalt turmak, dikelmek.